Λέιζερ που καίνε απαλά το χαρτί ίσως είναι η επόμενη εξέλιξη στις εκτυπώσεις. Απόφοιτοι του Πολυτεχνείου του Ντελφτ της Ολλανδίας έχουν αναπτύξει μια εφαρμογή που επιτρέπει τα τυπώματα σε χαρτί, χωρίς την χρήση τόνερ ή μελανιού.
Η τεχνική τους έχει κοινά στοιχεία με το πείραμα που κάναμε στο δημοτικό σχολείο, με το χαρτί που έπαιρνε φωτιά, κάτω από έναν μεγεθυντικό φακό με τη βοήθεια της ηλιακής ακτινοβολίας. Αυτό γίνεται τώρα σ’ ένα εργαστήριο, χρησιμοποιώντας υπέρυθρη ακτινοβολία, που περνάει μέσα από μια σειρά ειδικών φακών καίγοντας το χαρτί, τυπώνοντας κουκκίδες.
Ο Βενκατές Τσαντρασεκάρ έχει αναπτύξει αυτή την τεχνολογία:
«Ρίχνουμε ενέργεια, χρησιμοποιώντας το λέιζερ. Το χρώμα του χαρτιού αλλάζει. Εάν κάποιος προσπαθήσει να το κάνει μόνος του, θα αντιμετωπίσει πρόβλημα όσον αφορά το χρώμα, που είναι καφέ και όταν το τρίψεις στην εκτύπωση, αλλοιώνεται, φεύγει. Αυτό που καταφέραμε τα προηγούμενα χρόνια των ερευνών μας είναι ότι διασφαλίσαμε την ποιότητα, το χρώμα του μελανιού, το χρώμα της εκτύπωσης, που έχεις με την εκτύπωση χωρίς μελάνι να έχει ακριβώς το ίδια μαύρο χρώμα με αυτό που έχεις με μια κανονική εκτύπωση».
Η έννοια που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τη διαδικασία εγγραφής στο χαρτί ονομάζεται απανθράκωση.
Η μεγάλη πρόκληση σ’ αυτή τη διαδικασία είναι να δημιουργήσεις την σωστή ισορροπία ανάμεσα στην ένταση της ακτίνας λέιζερ και τον τρόπο που εγγράφει πάνω στο χαρτί, πώς η απανθράκωση του χαρτιού, μπορεί να γίνει μια τυπωμένη κουκκίδα και όχι μια μαυρίλα στην επιφάνεια από το κάψιμο.
Ο Ορέλ Αντάμ, αναπληρωτής καθηγητής φυσικής στο Πολυτεχνείο του Ντέλφτ, μας εξηγεί πώς μπορεί να ελεγχθεί η ένταση του μαύρου τυπώματος στο χαρτί, αλλάζοντας τη διάρκεια του παλμού του λέιζερ:
«Για να ελέγξουμε το κάψιμο του χαρτιού, πρέπει να έχουμε μια ένταση που να είναι ομοιόμορφη και να είναι μόνο στην περιοχή, που θέλουμε να ρίξουμε την ακτίνα. Το λέιζερ στέλνει ηλεκτρομαγνητικό παλμό. Μπορεί να διαρκέσει χρονικά. Μπορούμε να φωτίσουμε μερικές φορές ή όχι, οδηγώντας το σύστημα να κρυώσει, πριν δημιουργηθεί φλόγα. Εάν το προσαρμόσεις και κάνεις κάποιες δοκιμές, μπορείς να πετύχεις διαφορετικές αποχρώσεις του μαύρου και έτσι να έχεις τελικά την ποιότητα και την απόχρωση του χρώματος που θέλεις».
Τα αποτελέσματα των τεστ στο εργαστήριο ικανοποιούν τις απαιτούμενες παραμέτρους της εκτύπωσης σε άσπρο και μαύρο. Η Tocano, η εταιρία που αναπτύσσει αυτή την τεχνολογία, θεωρεί ότι θα ελκύσει το ενδιαφέρον των κατασκευαστών εκτυπωτών και των εταιριών που σχετίζονται με αυτόν τον τομέαQ
«Η λύση που προτείνουμε έχει ορισμένα πλεονεκτήματα: δεν χρειάζεται πλέον μελανοδοχείο. Αυτό λοιπόν σημαίνει μείωση του κόστους σε όλο την αλυσίδα ενεργειών. Υπάρχουν επίσης και περιβαλλοντικά πλεονεκτήματα, ενώ η λειτουργικότητα του εκτυπωτή θα βελτιωθεί, γιατί θα έχουμε ένα μηχάνημα που θα τυπώνει απεριόριστα» τονίζει ο Αρνό βαν ντερ Βέεν, Διευθυντής του Εμπορικού Τμήματος της Tocano.
Οι σχεδιαστές αυτής της καινοτομίας πιστεύουν ότι σε δύο χρόνια μπορούν να την λανσάρουν στην αγορά:
«Εστιάζουμε καταρχάς στη βιομηχανική αγορά. Για παράδειγμα μας ενδιαφέρουν οι εκτυπώσεις πάνω σε κουτιά, οι εκτυπώσεις βιβλίων κτλ. Πρόκειται για μεγάλες μηχανές που προορίζονται για τη βιομηχανία και στη συνέχεια θα στραφούμε στους κανονικούς οικιακούς χρήστες, ή στους εργαζόμενους. Μπορούμε να οδηγήσουμε την τεχνολογία, ώστε να ταιριάζει στο καθημερινό περιβάλλον όλων» τόνισε ο Βενκατέστ Τσαντρασεκάρ.
Κάθε χρόνο πωλούνται παγκόσμια, μελανοδοχεία και τόνερ, αξίας 14 δις δολαρίων. Λιγότερο από το 30% αυτών των μελανοδοχείων ανακυκλώνεται. Είναι χαρακτηριστικό ότι κάθε τέτοιο μελανοδοχείο, όταν πετιέται στα σκουπίδια, χρειάζεται 450 χρόνια για να αποσυντεθεί ολοκληρωτικά.