tehnologia
Ο διαβήτης είναι μια σοβαρή πρόκληση για πολλά παιδιά και εφήβους. Η ευζωία τους εξαρτάται από διάφορες αποφάσεις που πρέπει να παίρνουν, κατά τη διάρκεια της ημέρας. Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια μπορούν να βοηθήσουν;
Η Ιλόνα Γκερτ ζει σε μια μικρή πόλη που δεν απέχει πολύ από το Άμστερνταμ, με τον άνδρα και τα παιδιά της, την Τατούμ και τον Άριαν. Τόσο η Τατούμ, που είναι 11, όσο και ο αδελφός της Άριαν, που είναι 13, έχουν διαβήτη:
«Το σχολείο απέχει μισή ώρα με το ποδήλατο. Έτσι κάθε πρωί, το κάθε παιδί πρέπει να σκεφτεί τι θα φάει κατά τη διάρκεια της ημέρας και πόση ινσουλίνη θα χρειαστεί. Πρέπει να το έχουν στο μυαλό τους, σε όλη τη διάρκεια της ημέρας για να επιστρέψουν υγιή, χωρίς να παθαίνουν υπογλυκαιμία κάποια στιγμή» επισημαίνει η Ιλόνα Γκερτς.
Τα δύο παιδιά συμμετέχουν στο ευρωπαϊκό ερευνητικό πρόγραμμα για διαβητικά παιδιά. Ειδικές εφαρμογές στα tablet μαθαίνουν στα παιδιά να διαλέγουν τις σωστές τροφές, να μετρούν τους υδρογονάνθρακες και να ελέγχουν τις δραστηριότητές τους, με έναν αρκετά διασκεδαστικό τρόπο.
Στην έρευνα συμμετέχουν τρία νοσοκομεία και δύο οργανισμοί για τον διαβήτη από την Ιταλία και την Ολλανδία. Στις επισκέψεις τους στις κλινικές, τα παιδιά μπορούν να παίξουν με τον Pal, ένα ρομπότ που μοιάζει περισσότερο με φίλο τους, παρά με εκπαιδευτή. Φέρεται σαν άνθρωπος, κάνει που και που λάθη, τα οποία διορθώνουν τα παιδιά.
«Ο κόσμος έχει την τάση να εξανθρωπίζει τα ρομπότ. Αυτή η τάση μας βοηθά να δημιουργείται ένας δεσμός ανάμεσα στο παιδί και το ρομπότ. Αυτό βελτιώνει την προσήλωσή τους» εξηγεί η Ρόζμαριν Λόοιγε, ερευνήτρια στην ομαδοποίηση ανθρώπου-μηχανής στο TNO και στην συντονίστρια του πρότζεκτ PAL.
Οι παιδίατροι μπορούν να προγραμματίσουν το ρομπότ ώστε να ανταποκρίνεται στις εξατομικευμένες ανάγκες του κάθε παιδιού. Έχουν ήδη διαπιστώσει ότι τα παιδιά είναι ευτυχισμένα με το νέο τους φίλο και είναι πιο πρόθυμα να έρθουν να κάνουν τις εξετάσεις τους.
«Τα παιδιά λατρεύουν αυτό το ρομπότ. Συνήθως δεν τους αρέσει να έρχονται στην κλινική. Προτιμούν να κάνουν πιο ευχάριστα πράγματα, όπως το να παίζουν με τους φίλους τους. Αυτό το ρομπότ τα κάνει να θέλουν να έρθουν. Τραβούν σέλφι με το ρομπότ. Δείχνουν στους φίλους τους ότι ο διαβήτης δεν είναι μόνο ένα βάρος υπογράμμισε η Ρόος Νουμπόερ, παιδίατρος-διαβητολόγος στο Ιατρικό Κέντρο Μεάντερ.
Σε αυτό το κουίζ, το ρομπότ προσφέρει στο παιδί μια επιλογή δράσεων σε καθημερινές καταστάσεις, όπως πρόσκληση σε ένα πάρτι, ή μια επιλογή από γλυκά. Ο παίκτης υποτίθεται ότι κάνει την πιο υγιή επιλογή. Μετά, αλλάζουν ρόλους και είναι η σειρά του ρομπότ να πάρει τη σωστή απόφαση.
«Γι’ αυτό το πρότζεκτ, θέλουμε ένα ρομπότ, που αναγνωρίζει τα συναισθήματα του παιδιού, που ξέρει να φτιάχνει προτάσεις και ξέρει να επιλέγει ερωτήσεις. Έπρεπε να τα φτιάξουμε όλα αυτά. Οι οπτικοποιήσεις στο τάμπλετ που αναπτύξαμε, είναι εξαιρετικά σημαντικές» ανέφερε ο Μπερτ Μπίρμαν, ρομποτικός μηχανολόγος από την εταιρία Produxi.
Παρόλο που το ρομπότ δεν παρέχει συμβουλές για φάρμακα, βοηθά τα παιδιά να κατανοήσουν τα συμπτώματα, που έχουν να κάνουν με τον διαβήτη. Επίσης έχει ληφθεί μέριμνα, ώστε το ρομπότ να μην μοιράζεται τα προσωπικά δεδομένα του κάθε παιδιού.
«Φυσικά μια πολύ υψηλή υπογλυκαιμία ή υπεργλυκαιμία πρέπει να την αναφέρουμε στους γονείς. Αλλά πρέπει να ελέγχουμε το που μεταφέρουμε τις πληροφορίες που αφορούν τα παιδιά» τόνισε η Ρόζμαριν Λόοιγε.
Οι ερευνητές θέλουν ακόμη περισσότερα παιδιά να συμμετάσχουν σ’ αυτά τα τεστ. Θέλουν να δημιουργήσουν ένα δίκτυο που να στηρίζεται σε cloud, που θα συνδέει ρομπότ και τάμπλετ, ώστε να μαθαίνουν τα ρομπότ διαρκώς νέα πράγματα για τα παιδιά.
